Op 12 september was voor Alexandra de eerste schooldag. 's Ochtends was er een opening, waarbij alle ouders en kinderen op het schoolplein worden ontvangen. Een boel belangrijke mensen komen dan op het podium een woordje zeggen. Saai, maar ach, zo is het nu eenmaal ;)). Liviu (de vader van Alexandra en Denisa) was er ook bij. We betrekken hem in zo veel mogelijk activiteiten, hij is tenslotte de vader en het was de eerste schooldag van zijn kind.
Na de opening werden alle kinderen in de klas verwacht, samen met de ouders. De leerkracht houdt een kort welkomswoord. De kinderen krijgen de boeken en de ouders krijgen kort informatie over het jaar dat gaat komen. Voor ons natuurlijk altijd een hele klus, want zie je maar op te delen over 4 klassen ;). Op school weten ze dat we een grote familie zijn, dus meestal hebben we na afloop even contact met de onderwijzers. Jeroen en Liviu zijn met Alexandra mee gegaan en ik met Emil.
We zijn nu ongeveer 2 weken verder. De eerste weken vielen niet mee voor Alexandra. Verleden jaar heeft ze op 2 verschillende kleuterscholen gezeten en is ze erg veel ziek geweest. Toen ze bij ons kwam, kwamen we er al snel achter dat ze een flinke leerachterstand (emotioneel en intellectueel) had. We hebben hard met haar gewerkt, maar doordat ze net pas bij ons was en ook dus zoveel ziek was, konden we niet de hele achterstand wegwerken. Gelukkig heeft ze nu een lieve juf (al wat ouder, maar met erg veel geduld). Samen met haar proberen we de achterstand bij Alexandra verder weg te werken. Op school krijgt ze veel schrijfoefeningen, hier thuis richten we er ons vooral op dat ze oog gaat krijgen voor detail en concentratie. Zo wist ze niet 5 verschillen uit een plaatje te halen of een puzzel van 60 stukjes te maken. Niet omdat ze niet slim is, maar puur door concentratieproblemen en een enorme faalangst. Vooral haar faalangst kan Alexandra compleet verlammen. Ze raakt het overzicht kwijt en verkrampt helemaal. Dit speelde haar ook de 1e 2 weken parten. Nu ze zich zeker voelt op school en de juffrouw haar enorm mag (Alexandra gaat elke keer naar haar toe om flink te knuffel, juf omgekocht en wij happy :)), merken we dat ze zowel thuis als op school rustig wordt en geniet. Ze heeft haar 1e 10 al binnen!
We zien dat Alexandra heel positief aan het veranderen is. Dat ze elke keer verlaten is geweest speelt haar nog steeds parten. We hopen en bidden dat ze al haar meegemaakte veranderingen en trauma's die ze heeft gehad in haar jonge leventje nu een plekje kan gaan geven en dat ze helemaal tot rust kan komen. Het is een meisje dat houdt van rust in haar omgeving, duidelijkheid en bevestiging (van goed gedrag). Ze is een schatje met een pittig karakter :).
No comments:
Post a Comment