Uitzicht vanuit ons huis - 3

Nummer drie van de serie uitzichten vanuit ons huis. Vandaag bieden we jullie: avondrood.....

Update Alexandra en Denisa

Alexandra en Denisa wonen nu 3 maanden bij ons in huis. Ze zijn inmiddels helemaal "ingeburgerd" in ons gezin. Alexandra zit vol met leven, maar is inmiddels heel goed corrigeerbaar. Doordat ze erg intelligent is, is ze steeds op zoek naar nieuwe uitdagingen. Zo wilt ze nu heel graag leren lezen en schrijven. Haar eerste "opdracht" hiervoor was dan ook om haar naam te leren schrijven. Een hele uitdaging voor een kleintje om "Alexandra" te leren schrijven :). Twee weken lang werd op elk stukje papier dat ze kon vinden haar naam geschreven net zo lang tot ze het kon! Ze gaf niet op. Inmiddels kan ze haar naam perfect schrijven. Na de vakantie zien we wel weer verder met lezen en schrijven. Er moet natuurlijk nog wel wat voor school overblijven... We hopen en bidden dat ze wordt toegelaten op de school bij Carmen.
Denisa is in alles echt de kleinste. Dat vindt ze niet altijd even leuk (als eerste naar bed, niet alle spelletjes mee kunnen doen...), maar ze maakt er ook flink gebruik van. Vooral Carmen en Emil sjouwen wat met haar rond. Denisa zelf is een heel rustig meisje dat eindeloos met je kan knuffelen. Ze heeft zo haar boze buien, maar over het algemeen is ze heerlijk vrolijk.
Allebei hebben ze erge heimwee gehad naar iedereen in Spinus. Het was best moeilijk om hun verdriet hierin te zien. Gelukkig begint het verdriet en de heimwee af te nemen. Ze begrijpen nu hoe alles in zijn werking gaat en accepteren de situatie van doordeweeks bij ons en in het weekend bij hun vader. Hun vader doet, op zijn manier, erg zijn best voor ze, waardoor ze ook de leuke dingen vertellen over thuis (over sneeuwpoppen maken, kamer versieren voor kerst, als ze moe zijn draagt hij ze naar huis...).

Economische crisis? Inflatie!

Sinds de economische crisis is ook de inflatie weer terug, net nadat Roemenie na jaren lange hoge inflatie het eindelijk een beetje onder de duim leek te hebben. Roemenie heeft op het moment de hoogste inflatie in Europa, namelijk ruim 7 procent (NL heeft onder de 2 procent).

Aan de prijzen hier te zien zou je niet zeggen dat de inflatie "maar" 7 procent is, en zelfs de BTW-verhoging van 5 % extra kan sommige prijsstijgingen niet verklaren. In de afgelopen maanden hebben we van een paar producten die we regelmatig kopen de verschillen bijgehouden:

- Roemeense kaas (300gr). Was 5 lei, nu 8 lei (+ 60%)
- "Bruin" brood. Was 2 lei, nu 2,30 lei (+ 15%)
- Diesel. Was rond de 3,8 lei, nu 4.80 lei (+ 26%)
- Zonnebloemolie. Was 4 lei, nu 6 lei (+ 50%)
- Tarwebloem. Was 1,8 lei, nu 2,5 lei (+ 39%)
- Limonadesiroop. Was 9 lei, nu 11,50 (+ 28%)
- Onze favoriete worst. Was 10 lei, nu 13.50 (+28%)

En dat komt naast absoluut ALLES dat zowieso tussen de 5% en 10% duurder is geworden door de BTW-verhoging (dat merk je dus naast al je inkopen ook aan je verzekeringen, stroom, telefoon en internet-rekeningen enz. enz.)

Het rare is dat ondanks deze inflatie de wisselkoers met de Euro niet echt noemenswaardig is veranderd: de afgelopen 3 maanden is de Euro maar 0,6% meer waard geworden. De gevolgen voor ons en ieders maandelijks budget hoeven we niet verder uit te leggen....

En dan zijn er nog steeds mensen die denken dat het leven in Roemenie goedkoop is.....  ;-(

Uitzicht vanuit ons huis - 2

Het tweede deel van de foto-serie: "Vlak voor de storm"

WINTER....

Na een heerlijk lang (maar wel nat) najaar, hebben ook wij nu echt winter. Van de ene op de andere dag is het van 15C naar -5C gegaan en is het begonnen met sneeuwen. We genieten volop! Alles is mooi wit. De kinderen spelen eindeloos buiten.

Het geeft wel weer de nodige uitdagingen. Zeker als je bovenop een heuvel woont... Vanmorgen is Jeroen met de kinderen al glijdend naar beneden gereden. Hij blijft nu in de stad. Hij heeft zijn laptop meegenomen en heeft een plekje in de stad gezocht om daar te werken. Tussen de middag haalt hij de kinderen op en hopen we dat hij de weg omhoog kan rijden. Anders wordt het lopen voor ze... 

Gelukkig is het vanaf volgende week woensdag kerstvakantie. Tot die tijd bekijken we per dag of het mogelijk is om ze naar school te brengen. De kinderen zelf hopen natuurlijk elke dag dat ze thuis moeten blijven... 

Uitzicht vanuit ons huis - 1

Ons huis ligt een paar km buiten de stad, hetgeen zowel voor- als nadelen heeft.....

Nadelen zijn o.a. slechte weg (de afgelopen dagen een ijs-glijbaan), geen waterleiding, riolering of gas, meer heen-en weer rijden en heftige stormen die het huis soms doen schudden....

Maar ook de voordelen zijn niet onbelangrijk: schone lucht, rust, ruimte en......een prachtig uitzicht dat continu meeverandert met de seizoenen.

Deze fotoserie laat (ongeveer) het zelfde kijkje zien, maar op verschillende tijden.....zomer, winte, lente, herfst, storm, avond, enz....

Deel 1 van de serie is winter,  zoals het er op dit moment uitziet.... de andere delen volgen binnenkort!

Klik op de foto's om ze in groter formaat te zien.

Enjoy!

Sinterklaas is OOK in Roemenie gekomen

Hier in Roemenie wordt ook Sinterklaas gevierd. Alleen lang niet zo spectaculair als in Nederland. We zijn er allang achter dat Nederlanders van alles een flink feest weten te maken ;-).
Om onze kinderen toch nog een beetje hollands op te voeden, hebben we daarom braaf elke keer naar het Sinterklaasjournaal gekeken, hebben we sinterklaasfilms gekeken en hard liedjes gezongen bij de schoen die ze mochten zetten.

Gelukkig wisten een aantal zwarte pieten Roemenie te vinden... Hier in Roemenie bestaan geen zwarte pieten. Ook geen enkele Roemeen kan er zich een voorstelling bij maken. Als we een plaatje van "onze" sinterklaas en zwarte piet laten zien, kijken ze ons met een blik van "rare buitenlanders" aan ;-).

Voor sinterklaasavond hebben we gezellig pepernoten gebakken en warme chocolademelk met slagroom gemaakt. Hier onder onder een kort fotoverslag van ons "heerlijk avondje"....

Cultuurles: de belangrijkste kwaliteit van de vrouw?

Regelmatig moet ik (Mariska) de kinderen naar school brengen. Vooral op de woensdagochtenden wanneer Jeroen mannenontbijt heeft met de mannen uit de kerk. Dat begint om 7.00 uur, waardoor ik eerst hem in de stad afzet. Gewoonlijk brengen we eerst de jongens, dan Carmen en dan de kleintjes naar school. Maar omdat Carmen op woensdagochtend begint met een half uur gebed voor schooltijd, moet zij als eerste naar school worden gebracht. Omdat bij mij het eerste ritme er zo inzit, ben ik per ongeluk al bijna een keer de jongens vergeten naar school te brengen. Ik was in ieder geval weer op weg naar huis, me al verheugend op de koffie... Allemaal waren ze zo stil (wat wil je als je al om 7.10 uur in de auto moet zitten...), totdat ik me opeens realiseerde dat ik nog een aantal kinderen naar school moest brengen. Kan je nagaan de hilariteit toen ik ze vertelde wat ik van plan was. Gelukkig kon ik nog een andere route nemen om ze toch op school te krijgen.

Sinds die keer is het op de woensdagochtenden, als ik Jeroen en Carmen heb afgezet, elke keer erg stil in de auto... Afgelopen woensdag vroeg ik wat hun probleem was. Het antwoord was simpel, als ze nu heel stil waren, zou ik misschien dit keer echt vergeten dat ze nog in de auto zouden zitten en zou ik ECHT naar huis rijden. Hierop moest ik ze natuurlijk teleurstellen door ze uit te leggen dat ik heus wel van die keer had geleerd. Dat ik van mijn fouten probeer te leren, ook al vinden ze dat in dit geval misschien niet zo leuk. Emil kwam met een heel verhelderend en nuchter antwoord dat hij het niet zo erg vond dat ik van mijn fouten leerde. Want als ik dat niet zou doen, zou ik niet zo lekker kunnen koken als dat ik nu deed... Tja de liefde van de man gaat door de maag...

Toen ik dit  's avonds aan Jeroen vertelde, legde hij me uit dat dit een normale denkwijze is voor een Roemeense man..... het eerste jaar van het huwelijk is het moeilijkst, want dan moet de vrouw nog leren echt goed te koken! Daarna krijgen ze de smaak te pakken en begint de buik van de man te groeien ;-)  (spijtig voor mij, want ik doe hard mijn best, maar een buik bij Jeroen krijgen lukt me nog steeds niet...). Het is dus een belangrijke kwaliteit voor een vrouw, ze MOET goed kunnen koken!

Hoe dan ook, het is duidelijk in welke cultuur onze zoons worden grootgebracht.... En zeg nu zelf, het is wel heel handig als een vrouw lekker kan koken, toch?

Herfst???

Al een aantal weken lang hebben we echt heerlijk weer. Maar liefst rond de 20 graden. Afgelopen week was het Emil's verjaardag. Toen hij geboren werd, sneeuwde het, nu was het 22C buiten!
Vandaag hield hij zijn feestje voor zijn vrienden. Ze hebben heerlijk buiten kunnen voetballen bij een 16C!
We genieten er maar voorlopig van, want vanaf volgende week slaat de winter in. Overdags 5C en 's nachts onder de 0C. Deze overgangen zijn trouwens niet ongewoon. Alleen komen we dit keer wel van een heel warm najaar ineens in een heeeeele koude winter!
Dit jaar gaat helaas onze weg nog niet worden geasfalteerd. We zijn al lang blij dat een deel van de bestaande weg is geasfalteerd. Degenen die al bij ons zijn geweest, weten dat ook die weg niet al te best was. Er blijft nu nog een stuk over dat een keer moet worden over geasfalteerd en daarna gaan ze (hopelijk) beginnen aan het ongeasfalteerde gedeelte. Hebben zelfs een voetgangerspad aangelegt...! Eh, tenminste, daar zijn ze mee bezig.
Tot die tijd hopen we dat ze regelmatig de weg komen rechtmaken. Zeker met de regens van de laatste jaren. De weg verandert dan in een echt riviertje. Je kan er dan wel gewoon door rijden, alleen de ingesleten sporen maken het de dagen er na moeilijker met rijden. We zijn heel benieuwd hoeveel neerslag er deze winter gaat komen.

Een bed voor Alexandra en Denisa

Inmiddels wonen Alexandra en Denisa al weer 2 maanden bij ons. Ze maken al helemaal deel uit van ons gezin. Het was voor ons wel weer even wennen, twee van die kleintjes erbij. Alexandra kon het al gelijk goed vinden met Nathan en David. Ze is erg intelligent en zoek steeds nieuwe bezigheden. Ook Denisa heeft helemaal haar plekje gevonden. Het liefst zit ze op schoot om geknuffeld te worden. Maar ook zij kan heerlijk spelen en knutselen.
Zoals we al eerder hadden geschreven zijn ze doordeweeks bij ons en in het weekend bij hun vader. We wilden gaan proberen om hen doordeweeks ook bij hun vader te laten slapen en ze alleen 's middags op te vangen. We hebben alleen gemerkt dat, met alle goede wil van hun vader, hij niet in staat is om meer dan de weekenden te doen. Om verschillende redenen hebben we dan ook besloten om de situatie voorlopig zo te laten zoals hij nu is. Dit betekende wel dat we een stapelbed moesten kopen voor de meiden. Ze sliepen tot nu toe nog op 2 uitklaplogeerbedden die het hele kamertje vulden. Dankzij een donatie hadden we nu de mogelijkheid om een stapelbed te kopen.

Ondanks het feit dat een aantal mensen al hebben aangegeven deze meiden te willen helpen, hebben we nog geen toezeggingen voor het volledige bedrag waarvoor we ze gesponsord zouden willen zien (per kind 55 euro per maand). We hopen dat u ook deel wilt nemen aan het bieden van een betere toekomst aan deze 2 prachtmeiden!

Herfstvakantie!?

De afgelopen week had een deel van Roemenie herfstvakantie en een ander deel niet. Maar niet zoals in Nederland waarin het deel dat nog geen vakantie heeft een week later dat wel heeft.
Hier hebben alleen de kleuterschool en de eerste 4 klassen herfstvakantie en vanaf klas 5 moet iedereen gewoon naar school. Voor ons thuis hield dit in dat Nathan, David, Alexandra en Denisa heerlijk thuis waren, maar Carmen en Emil gewoon 's ochtends om 8 uur weer op school moesten zijn. Tja, dat viel niet mee. Want als ze thuis kwamen, hadden ze ook nog huiswerk, al was het niet heel veel. Maar ach, zo is het systeem nu eenmaal. Gelukkig was het heerlijk warm weer rond de 18C en zon!) en konden de kids lekker naar buiten. Lekker spelen met onze nieuwe herdershondpuppy en heerlijk stampen door de bladeren...

De werkvergunning is binnen!

Iedereen die onze laatste nieuwsbrief heeft gelezen, weet dat we gebed hebben gevraagd voor de werkvergunning van Petru en Mirela in Ethiopie. Net kreeg ik het bericht dat ze de benodigde papieren gekregen hebben!!!! Dit betekent dat ze gelukkig niet het land uit hoeven en verder kunnen gaan met de taaltraining die Petru voorbereid op zijn functie als exegetisch consultant in een of meerdere Bijbelvertaalprojecten.

Holadieeee...'k hep diarreeee....

Zoals we al eerder vertelden,  is Jeroen sinds een week eindelijk weer thuis uit Singapore en Jakarta. Helaas heeft hij (waarschijnlijk daar) reizigersdiarree opgelopen. Met veel water, speciale zout/suiker oplossingen en rust is hij na 3 dagen leeglopen er gelukkig nu weer een beetje bovenop. Maar wat voelde hij zich beroerd! Naar een dokter die we kennen kon helaas niet, want het was net weekend. We hadden naar de eerste hulp kunnen gaan maar dan was de kans groot geweest dat er daar algehele paniek zou uitbreken, omdat hij net uit Azie kwam. Grote kans dat hij dan naar het infectieziekenhuis zou moeten, opgenomen worden, op zwaar dieet zou moeten, allemaal testen  zou moeten ondergaan (en wij ook) en daar hadden we niet zoveel zin in..... Gelukkig bleek de 2e dag het ergste te zijn en kon hij de 3e dag al weer wat binnenhouden. Inmiddels gaat het nu weer beter met hem. Maar op dit soort momenten missen we het nuchtere hollandse denken van de artsen in NL....

De duurste muis ooit...

Sinds een paar dagen doet onze airco het niet meer. Hij reageert helemaal nergens meer op en dat is niet leuk omdat we hem eigenlijk voornamelijk voor verwarming gebruiken tijdens de "tussenseizoenen". Met de nachtelijke temperaturen van de laatste tijd is dat geen overbodige luxe....maar gelukkig hebben we ook onze houtkachtel nog!

Toen ik de bon en het garantiebewijs opzocht kwam ik erachter dat we nog 2 dagen garantie hadden (!!) en dus belde ik snel het reparatiebedrijf om te komen voordat de garantie verliep.

Helaas viel de reden voor het defect niet onder de garantie want het blijkt dat vanuit de muur een muis naar binnen is gekropen in de airco en daar een transformator in stukjes heeft geknabbeld. Hoe een muis je bijna 100 euro kan kosten......

Nu ziet onze airco er als volgt uit totdat de nieuwe printplaat geleverd en gemonteerd kan worden:

Jeroen weer terug

Sinds zondag is Jeroen weer thuis. Hij is 2 weken weg geweest naar Singapore en Indonesie. Hij heeft daar een goede tijd gehad. De eerste week was hij naar een conferentie van alle directeuren van Wycliffe, SIL en partnerorganisaties. Hij heeft onder andere kunnen praten met de directeuren van de organisaties waar onze Roemeense Wycliffe leden bijzitten. Over elk lid heeft hij veel positiefs gehoord.
Een paar van foto's uit van de conferentie en de stad Singapore:

De 2e week is hij naar Indonesie geweest, waar hij o.a. één van de Wycliffe Roemenie-leden heeft bezocht.  Hieronder nog een korte foto-impressie van beide Indonesie:

Alexandra en Denisa

We willen u graag voorstellen aan Alexandra en Denisa!

Sinds het nieuwe schooljaar hebben we 2 extra kinderen in huis, Alexandra (6 jaar) en Denisa (4 jaar). Ze zullen voorlopig van maandag tot de vrijdag bij ons in huis wonen en in het weekend naar hun vader gaan. Ze komen uit een probleemgezin waarvan de ouders allebei uit een problematisch sociaal milieu komen. De moeder is een zigeunerin en heeft het gezin anderhalf jaar geleden verlaten. Hun vader is niet in staat om alleen voor ze te zorgen, onder andere vanwege zijn werk, maar ook omdat hij nooit zelf zorg en liefde heeft meegekregen.

De afgelopen 4 jaar hebben deze meiden bij een opvang-/ kindertehuis gewoond, waar ze doordeweeks waren en in het weekend naar huis gingen. Het echtpaar dat dit kindertehuis runt heeft ons gevraagd om te helpen deze meisjes op te vangen zodat ze hier in de stad naar een goede school kunnen. Omdat hun huis ver uit de stad ligt, waar alleen maar een dorps (kleuter)-school is (met beduidend minder goede faciliteiten en onderwijs), en om diverse andere redenen, gaan wij nu samen met hun vader verder proberen ze een betere toekomst te bieden.

We krijgen hiervoor geen enkele (pleegzorg)vergoeding, omdat het recht daarop alleen bestaat als de ouders de kinderen volledig afstaan aan de kinderbescherming. Dit is niet het geval omdat de kinderen een deel van de week bij ons zijn en een deel van de week bij hun vader.  Bovendien is officiële pleegzorg niet mogelijk voor buitenlanders.

Omdat de zorg voor Alexandra en Denisa natuurlijk extra materialen en kosten met zich meebrengt (eten & drinken, vervoer, scholing, kleding), zijn we op zoek naar mensen die speciaal deze meisjes financieel willen “adopteren”, zodat we ze een betere toekomst kunnen bieden. We denken aan een bedrag van ongeveer 55 euro per kind per maand. Als je dit op je hart hebt, horen we dat graag!

Giften zijn belastingaftrekbaar en kunnen worden overgemaakt op rekening 3783.07.274 t.n.v. “Wycliffe Com. Van Velden”, Zeist. Om onderscheid te kunnen maken tussen "gewone" giften voor ons Wycliffe werk en giften voor Denisa en Alexandra, is het wel belangrijk om in het geval van sponsoring van de meiden dit te melden bij de overboeking of via een e-mailtje aan ons (mariskavanvelden@gmail.com).

Onze nieuwe blog

Omdat we elke keer zoveel te vertellen hebben en dit niet allemaal in 1 nieuwsbrief uitgebreid kunnen samenvatten, willen we jullie naast de nieuwsbrief ook regelmatig op de hoogte gaan houden via deze blog. We hopen op deze manier iedereen meer te informeren over het reilen en zeilen hier.