Tuesday 21 February 2012

Sneeuw, sneeuw, sneeuw

De afgelopen weken heeft het zo extreem in Roemenie gesneeuwd, dat huizen letterlijk in de sneeuw zijn verdwenen. Op facebook hebben we een aantal foto's geplaatst. We zullen ze ook op de blog zetten. Voornamelijk het zuiden en oosten zijn zwaar getroffen. Wij wonen in het westen van Roemenie. Ook wij hebben onze portie gehad, maar lang niet zo erg. We hebben maar 1 weekend ingesneeuwd gezeten. Ook is er op een gegeven moment zo'n erge sneeuwstorm hier geweest, dat er sneeuw door de balkondeur in de woonkamer werd geblazen (balkondeur zat dicht!). Jeroen heeft regelmatig de auto moeten uitgraven om de kinderen naar school te brengen.
Voor heel veel mensen in Roemenie zijn het moeilijke weken geweest en het einde is nog niet in zicht. Veel huizen voornamelijk op het platteland zijn zo erg ingesneeuwd, dat de muren en daken het begeven. Daarnaast waren ook de wegen compleet ingesneeuwd, waardoor er geen toevoer van levensmiddelen waren. Het heeft een week geduurd voordat er pas een graafmachine een weg naar verschillende dorpen had gemaakt. Het duurde zo lang, niet omdat alles hier langzamer gaat, maar puur vanwege de enorme hoeveelheid sneeuw (zie foto's).
Inmiddels is het gaan dooien. Dit houdt in dat veel huizen onder water komen te staan...
Op het nieuws kregen we te horen dat maar 3 % van de bevolking in deze gebieden een verzekering tegen dit natuurgeweld heeft...
Ondertussen zijn in heel Roemenie hulpacties begonnen om deze mensen op het platteland te helpen. Er is en wordt, voedsel en kleding ingezameld en gebracht. Daarnaast gingen mensen massal vanuit de stad naar het platteland om de mensen daar te helpen met het uitgraven van hun huizen.
Het is mooi om te zien hoe de Roemenen elkaar helpen en hoe er acties worden ondernomen. Het is een erg goed teken, omdat ze zich niet meer alleen afhankelijk stellen van hulp uit het buitenland, maar zelf de schouders eronder zetten!

Bij ons thuis was het gelukkig niet zo erg:

Monday 6 February 2012

Clara en Renata

Toen we net in Roemenie waren, heb ik (Mariska) een poosje bij een stichting geholpen in het moeder-kind project. Daar leerde ik Clara met haar (toen) 2 kinderen kennen. Al snel kwam het dochtertje van Clara regelmatig bij ons in huis. Hieronder een aantal foto's van toen:

 

Clara is opgegroeid in het kindertehuis. Ze is daar op elke denkbare manier mishandeld. Vanaf haar 18e heeft ze regelmatig op straat geleefd, zowel zonder als met kinderen. Ze heeft in totaal 4 kinderen. Haar 1e kindje heeft ze afgestaan voor adoptie. Dit meisje is inmiddels 14 jaar. Clara begrijpt dat het de beste keuze was voor op dat moment, maar ze heeft het nog steeds er erg moeilijk mee dat ze haar eigen dochter niet bij haar heeft en ook geen contact met haar kan hebben. Daarna komt Catalin (rechts op schoot bij Clara op de 1e foto), hij is inmiddels 9 jaar. Het is een echt straatschoffie. Clara zelf heeft hem niet meer onder controle. Na haar scheiding is Catalin bij zijn vader blijven wonen. Dan komt Renata. Renata is 8 jaar. Clara is erg dol op haar, maar aan de andere kant stoot ze haar ook weer heel erg af. Clara's verleden speelt hierin grote parte. Haar jongste kindje heet Andre, hij is nu 5 jaar (de baby op de foto rechts). Hij is haar lievelingetje, maar ook Andre is al echt een grote boef aan het worden.

Clara heeft me veel over haar verleden verteld. Het is helaas niet een verleden die uniek is. Heel veel vrouwen die in het kindertehuis zijn groot gebracht hebben dezelfde trauma's. Het is verschrikkelijk om te horen hoe ze hebben moeten vechten voor hun eten, hoe al hun vrouwelijkheid ze is ontnomen en hoe ze met hun 18e op straat zijn geschopt. Gelukkig is veel veranderd in Roemenie, maar de generatie's kindertehuiskinderen die op deze manier zijn groot geworden, drukken nog een zware stempel op de samenleving. Het is dan ook niet zo verbazend dat deze vrouwen geen werk kunnen vinden, of alleen maar korte periodes kunnen werken. Het is niet zo verbazend dat deze vrouwen hun kinderen weer mishandelen, waar hebben ze moeten leren om liefde te geven als al hun gevoel om liefde te geven stuk is gemaakt??? Het enige wat wij kunnen doen is bidden voor deze vrouwen en hopen dat God hun harten kan aanraken, want menselijkerwijs kunnen we niet veel doen.

Nadat we zijn verhuist naar boven op de heuvel, hebben we een aantal jaar geen contact meer met Clara en de kinderen gehad. Zo af en toe belde ze me nog op, maar het leven bovenop de heuvel was in het begin niet erg gemakkelijk.

Maar Clara gaf niet op, ze bleef me met regelmaat bellen. Sinds afgelopen zomer hebben we weer regelmatig contact met haar. Sinds een paar weken hebben Jeroen en ik besloten dat we Renata weer gaan proberen te helpen. Clara heeft de afgelopen jaren geprobeerd Renata zo goed mogelijk groot te brengen en dat is haar redelijk gelukt. Maar nu gaat Renata naar school. Hier naar school gaan houdt voor de ouders in dat ze mee moeten helpen in het schoolsysteem. 's Ochtends gaan de kinderen naar school, 's middags hebben ze huiswerk. En daar ligt het grootste probleem, het huiswerk en extra oefenen met je kind in leren lezen. Clara is een inteligente vrouw, maar heeft door haar verleden niet het geduld om rustig met Renata te zitten en haar te helpen met huiswerk. Om die reden komt Renata op maandag en woensdag bij ons huiswerk maken. De rest van de dagen gaat ze naar huiswerkbegeleiding. Helaas is dit centrum niet genoeg in staat om haar goed te begeleiden, omdat de meeste kinderen uit probleemgezinnen komen. Hierdoor heeft Renata al een achterstand in lezen en rekenen. Hopelijk kan ik dat iets gaan bijwerken.

Daarnaast gaat ze eens in de 2 weken een weekend bij ons komen. Op die manier hopen we haar te begeleiden. Het is namelijk niet onze bedoeling om haar weg te halen bij Clara. Clara is absoluut geen perfecte moeder. Daarnaast zitten haar handen veel te los. Maar ze houdt oprecht van haar kinderen en wilt het beste voor hen. Ook Renata houdt veel van haar en wilt ook niet bij haar weg.
Al met al hebben we er dus weer een meisje bij. We hopen deze familie zo te helpen. Renata binnen onze familie. Clara door er voor haar te zijn en mee te nemen naar de kerk. We hopen dat er mensen uit de kerk gaan helpen om haar (Clara) op te vangen. Ze is gebroken door alles wat er met haar is gebeurt.

Als laatste een foto van Renata hoe ze nu is:

Verjaardag Denisa

Het is al weer een week geleden dat Denisa jarig was. Hieronder een aantal foto's van haar verjaardag. Ook haar vader was bij haar verjaardag aanwezig: