Cultuurles: de belangrijkste kwaliteit van de vrouw?

Regelmatig moet ik (Mariska) de kinderen naar school brengen. Vooral op de woensdagochtenden wanneer Jeroen mannenontbijt heeft met de mannen uit de kerk. Dat begint om 7.00 uur, waardoor ik eerst hem in de stad afzet. Gewoonlijk brengen we eerst de jongens, dan Carmen en dan de kleintjes naar school. Maar omdat Carmen op woensdagochtend begint met een half uur gebed voor schooltijd, moet zij als eerste naar school worden gebracht. Omdat bij mij het eerste ritme er zo inzit, ben ik per ongeluk al bijna een keer de jongens vergeten naar school te brengen. Ik was in ieder geval weer op weg naar huis, me al verheugend op de koffie... Allemaal waren ze zo stil (wat wil je als je al om 7.10 uur in de auto moet zitten...), totdat ik me opeens realiseerde dat ik nog een aantal kinderen naar school moest brengen. Kan je nagaan de hilariteit toen ik ze vertelde wat ik van plan was. Gelukkig kon ik nog een andere route nemen om ze toch op school te krijgen.

Sinds die keer is het op de woensdagochtenden, als ik Jeroen en Carmen heb afgezet, elke keer erg stil in de auto... Afgelopen woensdag vroeg ik wat hun probleem was. Het antwoord was simpel, als ze nu heel stil waren, zou ik misschien dit keer echt vergeten dat ze nog in de auto zouden zitten en zou ik ECHT naar huis rijden. Hierop moest ik ze natuurlijk teleurstellen door ze uit te leggen dat ik heus wel van die keer had geleerd. Dat ik van mijn fouten probeer te leren, ook al vinden ze dat in dit geval misschien niet zo leuk. Emil kwam met een heel verhelderend en nuchter antwoord dat hij het niet zo erg vond dat ik van mijn fouten leerde. Want als ik dat niet zou doen, zou ik niet zo lekker kunnen koken als dat ik nu deed... Tja de liefde van de man gaat door de maag...

Toen ik dit  's avonds aan Jeroen vertelde, legde hij me uit dat dit een normale denkwijze is voor een Roemeense man..... het eerste jaar van het huwelijk is het moeilijkst, want dan moet de vrouw nog leren echt goed te koken! Daarna krijgen ze de smaak te pakken en begint de buik van de man te groeien ;-)  (spijtig voor mij, want ik doe hard mijn best, maar een buik bij Jeroen krijgen lukt me nog steeds niet...). Het is dus een belangrijke kwaliteit voor een vrouw, ze MOET goed kunnen koken!

Hoe dan ook, het is duidelijk in welke cultuur onze zoons worden grootgebracht.... En zeg nu zelf, het is wel heel handig als een vrouw lekker kan koken, toch?

Herfst???

Al een aantal weken lang hebben we echt heerlijk weer. Maar liefst rond de 20 graden. Afgelopen week was het Emil's verjaardag. Toen hij geboren werd, sneeuwde het, nu was het 22C buiten!
Vandaag hield hij zijn feestje voor zijn vrienden. Ze hebben heerlijk buiten kunnen voetballen bij een 16C!
We genieten er maar voorlopig van, want vanaf volgende week slaat de winter in. Overdags 5C en 's nachts onder de 0C. Deze overgangen zijn trouwens niet ongewoon. Alleen komen we dit keer wel van een heel warm najaar ineens in een heeeeele koude winter!
Dit jaar gaat helaas onze weg nog niet worden geasfalteerd. We zijn al lang blij dat een deel van de bestaande weg is geasfalteerd. Degenen die al bij ons zijn geweest, weten dat ook die weg niet al te best was. Er blijft nu nog een stuk over dat een keer moet worden over geasfalteerd en daarna gaan ze (hopelijk) beginnen aan het ongeasfalteerde gedeelte. Hebben zelfs een voetgangerspad aangelegt...! Eh, tenminste, daar zijn ze mee bezig.
Tot die tijd hopen we dat ze regelmatig de weg komen rechtmaken. Zeker met de regens van de laatste jaren. De weg verandert dan in een echt riviertje. Je kan er dan wel gewoon door rijden, alleen de ingesleten sporen maken het de dagen er na moeilijker met rijden. We zijn heel benieuwd hoeveel neerslag er deze winter gaat komen.

Een bed voor Alexandra en Denisa

Inmiddels wonen Alexandra en Denisa al weer 2 maanden bij ons. Ze maken al helemaal deel uit van ons gezin. Het was voor ons wel weer even wennen, twee van die kleintjes erbij. Alexandra kon het al gelijk goed vinden met Nathan en David. Ze is erg intelligent en zoek steeds nieuwe bezigheden. Ook Denisa heeft helemaal haar plekje gevonden. Het liefst zit ze op schoot om geknuffeld te worden. Maar ook zij kan heerlijk spelen en knutselen.
Zoals we al eerder hadden geschreven zijn ze doordeweeks bij ons en in het weekend bij hun vader. We wilden gaan proberen om hen doordeweeks ook bij hun vader te laten slapen en ze alleen 's middags op te vangen. We hebben alleen gemerkt dat, met alle goede wil van hun vader, hij niet in staat is om meer dan de weekenden te doen. Om verschillende redenen hebben we dan ook besloten om de situatie voorlopig zo te laten zoals hij nu is. Dit betekende wel dat we een stapelbed moesten kopen voor de meiden. Ze sliepen tot nu toe nog op 2 uitklaplogeerbedden die het hele kamertje vulden. Dankzij een donatie hadden we nu de mogelijkheid om een stapelbed te kopen.

Ondanks het feit dat een aantal mensen al hebben aangegeven deze meiden te willen helpen, hebben we nog geen toezeggingen voor het volledige bedrag waarvoor we ze gesponsord zouden willen zien (per kind 55 euro per maand). We hopen dat u ook deel wilt nemen aan het bieden van een betere toekomst aan deze 2 prachtmeiden!

Herfstvakantie!?

De afgelopen week had een deel van Roemenie herfstvakantie en een ander deel niet. Maar niet zoals in Nederland waarin het deel dat nog geen vakantie heeft een week later dat wel heeft.
Hier hebben alleen de kleuterschool en de eerste 4 klassen herfstvakantie en vanaf klas 5 moet iedereen gewoon naar school. Voor ons thuis hield dit in dat Nathan, David, Alexandra en Denisa heerlijk thuis waren, maar Carmen en Emil gewoon 's ochtends om 8 uur weer op school moesten zijn. Tja, dat viel niet mee. Want als ze thuis kwamen, hadden ze ook nog huiswerk, al was het niet heel veel. Maar ach, zo is het systeem nu eenmaal. Gelukkig was het heerlijk warm weer rond de 18C en zon!) en konden de kids lekker naar buiten. Lekker spelen met onze nieuwe herdershondpuppy en heerlijk stampen door de bladeren...